Dzogczen oznacza „całkowita doskonałość”, są to nauki odkrywania najgłębszego potencjału, swojej prawdziwej natury. Nauki te pojawiają się w buddyzmie oraz bon, rdzennej religii Tybetu.
Trzy bramy to sfery, przejścia z codziennego stanu umysłu do realizacji swojej prawdziwej natury. Są to: ciało, głos i umysł.
Ciało wg Dzogczen składa się z żywiołów. Jeśli żywioły pozostają ze sobą w równowadze ciało jest zdrowe, a problemy rozwiązują się same.
Głos, czyli energia. Pięć rodzajów energii życiowej składa się na równowagę na bardziej subtelnym poziomie. Dzięki ich wzmocnieniu i skoordynowaniu możemy zmienić życie na lepsze. Jeśli odczuwamy kłopoty, a nie możemy znaleźć przyczyn w ciele, oznacza to że problem jest na poziomie energii i jeszcze nie zamanifestował się w ciele. Energia wiąże się z oddechem, dlatego określenie głos lepiej opisuje ten poziom niż energia. Głos ma wymiar tajemny, wewnętrzny i zewnętrzny.
Umysł. Jego obecność manifestuje się jako myśli. Myśli pojawiają się wciąż, w ciągach i bywa to nazywane ruchem.
Koordynacja Ciała, Mowy i Umysłu jest niezbędna by przejść z codziennego stanu umysłu przez trzy bramy i doświadczyć swojej prawdziwej natury.
Umysł porównywany jest do króla, poziom Głosu do ministrów i urzędników, zaś Ciało w tej metaforze to podwładni. Jeśli król jest mądrym władcą dba o poddanych a urzędnicy wykonują jego wolę. Ćwiczenia ciała, harmonizowanie żywiołów równoważą energię, dzięki czemu łatwiej jest nad nią zapanować. Samo kontrolowanie umysłu (medytacja) bez praktyki odnoszącej się do poziomu ciała i energii jest niezwykle trudne i żmudne